Naar hoofdinhoud Naar footer

‘Je moet de samenwerking opzoeken om te blijven bestaan’

Gepubliceerd op: 10-10-2024

Laatst bijgewerkt op: 11-11-2024

In Limburg hebben 8 zorgorganisaties in de gehandicaptenzorg hun krachten gebundeld in regionaal samenwerkingsverband Samenkr8. Samenwerken is noodzakelijk om de zorg nu en in de toekomst te kunnen blijven uitvoeren. Bijvoorbeeld op het gebied van de inzet van zorgtechnologie. Dit vindt PSW, één van de samenwerkingspartners. Hoe ziet deze samenwerking eruit? En wat is de waarde ervan?

De 8 deelnemende zorgorganisaties hebben op bestuursniveau afgesproken om regionaal samen te werken. Het doel is om samen sterker te staan in (toekomstige) uitdagingen die ze met elkaar gemeen hebben, zoals personeel, innovatie, ICT en huisvesting.  

Verschillende projectgroepen binnen de samenwerking 

De samenwerking loopt nu ongeveer 2,5 jaar. Er zijn verschillende projectgroepen, zoals een project over de inzet van de VR-bril en een project over arbeidsondersteunende technologieën. Iedere bestuurder heeft een eigen thema in diens portefeuille en is eindverantwoordelijk voor een aantal projecten binnen dat thema. Zo creëer je eigenaarschap binnen het samenwerkingsverband.  

‘Er is zoveel aanbod aan zorgtechnologieën en er komt steeds wat nieuws bij. Dat is niet bij te houden als één organisatie. Het is belangrijk van elkaar te leren en niet zelf het wiel uit te gaan vinden.’ 

Bart Vervest, Projectleider ICT bij PSW

Van elkaar leren en lenen 

‘Het is meer dan bij elkaar in de keuken kijken. De samenwerking gaat ook over met elkaar sparren en technologieën van elkaar kunnen lenen. Dat is handig als je in dezelfde regio zit’, geeft Bart Vervest aan. Hij is projectleider ICT bij PSW en houdt zich bezig met zorginnovatie, zorgtechnologie en domotica. 

Voor de arbeidsondersteunende technologie zijn ze nu met 3 deelnemende zorgorganisaties een online bibliotheek aan het opzetten. Het idee is om fysieke producten, maar ook apps en software onderling uit te kunnen lenen. Beoordelingen van cliënten komen hier dan ook in te staan. Andere deelnemende zorgorganisaties kunnen op een later moment altijd nog aanhaken. 

‘Er is zoveel aanbod aan zorgtechnologieën en er komt steeds wat nieuws bij. Dat is niet bij te houden als één organisatie. Het is belangrijk van elkaar te leren en niet zelf het wiel uit te gaan vinden.’ 

Wat samenwerken vraagt 

De zorgorganisaties hebben verschillende typen cliënten, verschillende visies en culturen. ‘Het vraagt tijd om uit te zoeken hoe je met elkaar op één lijn komt.’ Ook wordt duidelijk dat een visie en strategie op zorgtechnologie als onderdeel van de visie op zorg nodig is, per zorgorganisatie. En dat een concrete vertaling nodig is van de visie naar de praktijk. Bij PSW zijn ze die nu aan het vormgeven.  

‘Bij het project van de bibliotheek ga je onder meer nadenken hoe je dat met licenties doet die je als zorgorganisatie hebt afgesloten, bijvoorbeeld op bepaalde software. En als een andere deelnemende organisatie er graag een aantal wil lenen. Je visie en beleid hebben invloed op je aanpak en keuzes. En je moet soms ook gewoon durven doen.’  

Project over inzet VR-bril 

Een ander project vanuit Samenkr8 is de inzet van de VR-bril (Virtual Reality bril). Vanuit PSW is Manon Hunnekens hierbij betrokken. Zij houdt zich onder meer bezig met de implementatie van zorgtechnologie binnen PSW. Samen met collega’s heeft ze Tech-it opgezet, een innovatielab. Lees meer hierover in het deel ‘De inzet van technologie binnen PSW’.  

Ook binnen het VR-project zijn er 3 organisaties die hieraan deelnemen. Eerst kijkt iedere organisatie of er intern een vraagt ligt over de VR-bril. En welke vraag dat is. Bij PSW ligt vooral een vraag om de bril te gebruiken voor trainingsdoeleinden voor cliënten.  

‘Er is in de samenwerking besloten om met trainingsdoeleinden voor de medewerkers aan de slag te gaan. Daarom moeten wij nog kijken of we hier toch aan willen meedoen nu. Het kan bijvoorbeeld interessant zijn om medewerkers te laten ervaren wat het hebben van autisme is om zich zo beter in te leven in de cliënt.’ In de samenwerking wordt gekeken welke brillen dan passend zijn voor dit project, wat de aanpak is en hoe je van elkaars ervaringen kunt leren.  

Bart: ‘Een samenwerking moet flexibel kunnen zijn. Dat je als organisatie de keus hebt om gelijk of pas later in te stappen. Of dat je besluit niet aan een project mee te doen.’ 

Een volgende stap in de samenwerking 

De afgelopen jaren stonden bij Samenkr8 in het teken van op één lijn komen, aan de slag gaan met de eigen visie en gezamenlijke visie en uitvoering. Een volgende stap is met partners als zorgkantoren kijken welke afspraken gemaakt kunnen worden, bijvoorbeeld over arbeidsondersteunende technologie.  

Ondersteuning vanuit Innovatie-impuls 2 

Manon: ‘Adviseurs van de Innovatie-impuls brengen hun kennis echt over in ons samenwerkingsverband. Vanuit hun kennis en ervaring geven ze tips en advies over wat zou kunnen werken. Ze zorgen er ook voor dat we bijvoorbeeld intern allemaal op dezelfde manier een onderzoeksvraag neerleggen volgens een bepaald format. Dat helpt om de eindjes aan elkaar te knopen en op dezelfde manier bezig te zijn. Heel fijn!’ 

PSW biedt ondersteuning aan kinderen, jongeren en volwassenen met een (verstandelijke) beperking of ontwikkelingsvraag in Noord- en Midden-Limburg en de Westelijke Mijnstreek. Met de inzet van zorgtechnologie zijn ze in 2018 gestart. De basis voor de inzet is de cliëntbehoefte. Vanuit de zorgmedewerker komt er een vraag of bepaalde technologie kan ondersteunen bij bijvoorbeeld meer ritme en regelmaat in de dagstructuur van een cliënt. De ‘techneuten’ van tech-it gaan dan op zoek naar een passende technologie, als eerste in de uitleenservice.  

De meeste vragen gaan over dagstructuur, bewegen en stressregulatie, meestal voor cliënten met een licht verstandelijke beperking. Als de uitleenservice het product heeft, lenen ze het uit aan de locatie. In dit voorbeeld ging het om robot Tessa die instructies geeft over aankleden op een vast tijdstip met dezelfde stem en dezelfde zin. Het geeft de cliënt rust en meer eigen regie. Ook de persoonlijk begeleider heeft er voordeel van, want het scheelt 30 minuten per dag.  

De techneuten hebben op locaties vaker open inloop waar buurtbewoners binnenlopen met bijvoorbeeld een vraag over hun smartphone. Dit geeft binding met de buurt en zichtbaarheid. Manon geeft samen met haar collega inspiratiesessies op verschillende locaties over tech-it en verschillende technologieën. Ook delen ze ervaringsverhalen. Zo wordt de inzet van technologie intern steeds meer gewoon.  

Vragen over domotica gaan vaker over cliënten met een ernstige verstandelijke beperking. Bij domotica is het belangrijk om te bepalen wat je wilt weten en waarom, omdat het de vrijheid van een cliënt kan beperken.  

Bij een cliënt met epilepsie is bijvoorbeeld besloten om een nightwatch in te stellen die een signaal afgeeft bij medewerkers bij beweging van een cliënt in bed. Dan wordt op afstand via de camera gekeken wat er aan de hand is. De inzet van technologie blijft altijd maatwerk. 

Dit verhaal is opgehaald tijdens Innovatie-impuls 2, een programma van Vilans in samenwerking met Academy Het Dorp. Het programma is onderdeel van de Toekomstagenda: Zorg en ondersteuning voor mensen met een beperking van het ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport (VWS). 

Meer weten over de inzet van zorgtechnologie?  

Ga naar de Innovatie-impuls 2 en gebruik de Innovatie-Route.

Deel deze pagina via: