Terugblik op het Nationaal Congres tegen Discriminatie en Racisme

Sinds 15 oktober 2021 is Rabin S. Baldewsingh de Nationaal Coördinator tegen Discriminatie en Racisme. Hij is op het congres aanwezig.

Als rode draad luidde de boodschap van deze dag: Alleen als we écht samen komen, kunnen we de actuele uitdagingen in de maatschappij met elkaar aan. Iedereen is daarbij nodig. Met een open dialoog, begrip en respect voor elkaar, kunnen we voor verandering zorgen en een wereld creëren waarin iedereen gelijke kansen heeft, ongeacht wie we zijn, of waar we vandaan komen.

Kracht van het verschil

In een wereld waarin we dagelijks geconfronteerd worden met discriminatie, racisme en uitsluiting, is het belangrijk om de kracht van het verschil te erkennen en te omarmen. In onze verschillen, vinden we uiteindelijk onze grootste kracht. We kunnen ons hierbij vragen stellen als: Benutten we deze kracht wel voldoende? Wat is de huidige situatie en wat is het ideaalbeeld? Wat is het Europese beleid als het gaat om de aanpak van discriminatie en racisme? En hoe kijkt Europa naar de Nederlandse aanpak? 

Sprekers

Ik neem jullie graag verder mee in hoe ik het nationaal congres tegen discriminatie, racisme en uitsluiting persoonlijk heb ervaren. Voor mij was het een inspirerend congres, omdat ik het hoog op de agenda heb staan en ik het heel belangrijk vind dat er aandacht voor is.

Tijdens het plenaire gedeelte waren er belangrijke sprekers die belangrijke geluiden lieten horen. Onder leiding van dagvoorzitter Sheila Sitalsing kwamen ze aan bod: de keynote speech van Michaela Moua (antiracismecoördinator Europese Commissie) en een interview met burgerrechtenactivist Naomi Ruth Barber King (schoonzus van Dr. Martin Luther King).

Wat ik er uit haal is dat je mensen met kwetsbaarheden niet mag uitsluiten en dat dat nog te vaak gebeurt. Ik weet hoe het is en wat het betekent om uitgesloten te worden of er niet bij te horen. Ik weet hoe het is als je niet goed mee kunt doen, of als je anders wordt behandeld. Veel mensen met een lichte verstandelijke beperking hebben daar veel last van gehad, ze ervaren dat als niet fijn.

Mensen zijn zich er vaak niet van bewust dat ze iemand kwetsen door iets te zeggen, ze doen dat vaak uit machtsvertoon en denken dat het leuk is. En in verschillende sectoren, bijvoorbeeld in de zorg, doen ze mee met hun collega’s. Omdat ze zelf soms onzeker zijn, of bang dat ze zelf gepest worden.

Ervaringen vanuit de LFB

Ik ben panellid sinds het voorjaar en weet vanuit ervaring hoe lastig het was om er echt bij te horen en mee te kunnen doen. Ik weet wat uitsluiting betekent en wat voor een impact dat ook heeft gehad op mij persoonlijk. Vanuit de LFB deel ik ervaringen samen met een brede groep mensen die te maken hebben met discriminatie en uitsluiting. De LFB is een unieke organisatie die mijn wereld zo heeft verrijkt, waar ik mag zijn wie ik ben en waar mijn beperking niet centraal staat. Met de verschillende organisaties waar ik voor werk ben ik dankbaar voor de kansen die ik heb gekregen.

Brede aanpak

Het gaat de komende twee jaar om een brede aanpak van discriminatie door het Ministerie van VWS in samenwerking met Pharos. Er worden nog steeds teveel mensen uitgesloten op grond van zijn of haar beperking, kleur of geaardheid, of je nu man of vrouw bent, Homo of lesbische LHTBI, transgender of in transitie bent van man naar vrouw of andersom. Op alle fronten worden mensen gediscrimineerd in sport en welzijn, in de zorg of in het onderwijs.

Tijdens diverse break-out sessies is er volop ruimte geweest om met elkaar te praten over belangrijke onderwerpen zoals: anti-zwart racisme, moslimdiscriminatie, institutioneel racisme/etnisch profileren, discriminatie tegen LHBTIQ+ gemeenschappen en mensen met een beperking. Maar ook discriminatie op de arbeidsmarkt en in de zorg, sport, horeca en media. 

Workshop

Een van de workshops die ik gevolgd heb is: Discriminatie van mensen met een beperking, discriminatie in de zorg. De spreker vertelde over haar ervaringen; door haar eigen beperking is ze slecht ter been en heeft ze ervaring op gedaan.  In 2008 maakte zij onbewust het eerste festival van Nederland toegankelijk; door de organisatie te vragen naar faciliteiten voor toegankelijkheid. Zo heeft zij kennis op gedaan over toegankelijkheid bij evenementen en door haar drie studies in evenementenorganisatie weet zij hoe ze inclusieve evenementen kan organiseren, waar iedereen zich welkom voelt.

Haar kennis over toegankelijkheid is in 2018 gebundeld in het boek ‘Maak je evenement toegankelijk voor iedereen’. Het boek is gebaseerd op het gedachtegoed dat toegankelijkheid begint bij gastvrijheid.

Ik heb ook gehoord wat al voor mij bekend is, zoals het niet goed bejegend worden op grond van je beperking en betutteld worden. Mensen snappen niet goed wat dat met jou doet, ze kijken vooral naar wat je niet goed kan of ze zien je beperking en niet je talent.

Een wereld waarin iedereen mee kan doen

Ik ga voor een wereld waarin we elkaar respecteren en oog blijven houden voor een ander. Een wereld waarin iedereen mee kan doen en waarin we leven met elkaar, zonder discriminatie of uitsluiting. Of je nou zwart bent, van een man of een vrouw houdt, het gaat er om dat je mag zijn wie je bent en je niet anders hoeft voor te doen.