Naar hoofdinhoud Naar footer

Siemon maakt van zijn grootste nadeel zijn voordeel

Gepubliceerd op: 14-12-2018

Siemon Vroom kreeg op 44-jarige leeftijd een beroerte met als gevolg een halfzijdige verlamming en afasie. Omdat hij zzp-er was lonkte de bijstand. Hij verkocht zijn huis en leeft nu van de overwaarde.

Niet bij de pakken neerzittend maakte hij van zijn grootste nadeel zijn voordeel en richtte weerhandig.nl op. Een site waar hij lotgenoten helpt hun leven weer op de rit te krijgen met behulp van zijn blog, tips en hulpmiddelen. Sinds een jaar is hij ook spreker voor lotgenoten, mantelzorgers, studenten en professionals.

Klankbordgroep NAH

"Het is kwart voor tien op een zonnige 23 april als ik het parkeerterrein van het Flevoziekenhuis op rijd, op zoek naar een gehandicaptenparkeerplaats. Ik moet aan de overkant zijn, bij Windesheim.

Kitty Jurrius interviewde mij een tijd geleden per mail en nu heeft zij gevraagd of ik in de klankbordgroep wil plaatsnemen. Nieuwsgierig als ik ben kom ik graag. Ik heb werkelijk geen idee wat daar mij te wachten staat."

Verstopt knopje

"Kijkend naar mijn wandelstok wijst de receptioniste mij naar de lift. Het is een modern gebouw en dat zal ik weten. Ik stap met een hoop studenten de lift binnen en zoek naar knopje 2. Er is geen knopje.

De liftdeuren sluiten en ik zoef omhoog. Als ik wanhopig de studenten aan kijk en naar mijn woorden zoek zegt er één: “De knop waar u de verdieping moet kiezen zit beneden, wij gaan naar de zevende. Sorry, maar u zal weer naar beneden moeten”. Ik voel mij plotseling een ouwe opa die niets moet weten van computers. Lekkere entree heb ik."

Chocolade maken

"Boven gekomen begroet Kitty mij hartelijk. Tijdens het wandelen naar de vergaderzaal vertelt zij wat de bedoeling is. Ik moet gewoon zeggen wat ik belangrijk vind aan een lesbrief NAH. Dan maken zij er wel chocola van.

Omdat de posities van twee medelotgenoten Petra en Daniel al bekend zijn, zij hebben ‘alleen maar’ niet-zichtbare ongemakken, besluit ik de rol van zichtbare beperkingen op me te nemen. Dat ik halfverlamd raakte is mijn voordeel. En als ik mijn mond opentrek valt ook mijn afasie automatisch op."

Beperkingen

"Ik vertel mijn verhaal, ondanks mijn afasie. Ik vertel dat mijn verlamde been alleen maar wordt tegengehouden door mijn brace, anders staat hij in een spasme. En dat mijn verlamde hand gelukkig in de klem wordt gezet door mijn nachtbrace.

Ik vertel tenslotte dat mijn afasie mij remt bij het dagelijks functioneren. Als ik bijvoorbeeld de naam van de dochter van mijn vriendin niet weet. Het is te vergelijken met midden in China staan en met gebaren duidelijk maken wat je bedoelt. Ik ben altijd in China, vooral als ik moe ben. Zo, het gezeur is er uit."

Leef je in als professional

"De mensen luisteren geboeid, en ik luister naar hen. Het is een prettig samenzijn. Ik kan, ondanks dat ik niet meer zo lekker uit mijn woorden kom, mijn ei kwijt, word serieus genomen. En serieus nemen is niet hetzelfde als instemmend luisteren. Doorvragen en zo nodig een weerwoord hoort ook daarbij. Alle clichés daar over zijn waar.

Tegen alle mensen, zeker zorgprofessionals, zou ik willen zeggen: “Behandel mij zoals je zelf behandeld wilt worden”. Het is moeilijk voor een gezonde vrouw van 25 zich in te leven in een beperkte man van 52, maar probeer het toch als zorgprofessional. Nu ik toch lekker op stoom ben, ik heb (eigenwijs als ik ben) ook nog tips…"

Tips van Siemon

"Wellicht overbodig, mijn ervaringen zijn tenslotte al meer dan acht jaar oud, maar ik geef toch mijn tips voor professionals."

  1. Contact tussen zorgprofessionals
    Er zijn zoveel professionals betrokken bij één NAH’er, ik zou willen dat zij contact hebben en informatie uitwisselen. Van begin tot eind.
    Dus niet alleen de arts met de fysiotherapeut in het ziekenhuis en de revalidatie professionals onderling. Maar ook, juist, van ziekenhuis, naar revalidatiecentrum, naar huisarts en waar nodig WMO ambtenaar en zorgverzekering.
    In mijn beleving is een casemanager, die deze informatie uitwisseling en afstemming coördineert als een spin in het web onmisbaar. De casemanager is dan ook het aanspreekpunt voor de cliënt.
  2. Ervaringsdeskundig
    Ervaringsdeskundigheid is van essentieel belang om de mensen met een beperking, zichtbaar of onzichtbaar, echt te leren begrijpen. Ik hoop meer gevraagd te worden voor mijn ongezouten mening. Je kunt mij ook boeken voor een lezing, gebaseerd op de vrolijke belevenissen van iemand die een beroerte heeft gehad.
    Een lezing houden met afasie, dat leek onmogelijk, maar het blijkt van onmisbare toegevoegde waarde. Voor lotgenoten die daar her- en erkenning in vinden. En voor (aankomende) professionals die wel eens het perspectief van hun cliënten willen horen. Heb je interesse in een lezing, neem dan contact op via info@weerhandig.nl. Ook leuk als intermezzo tijdens een congres.
  3. Positief
    Wat ik ook nog wilde zeggen, maar niet zei omdat ik niet op de woorden kwam, is het positieve van dit alles. Ondanks alle moeilijkheden ben ik weer positief. Ik heb een lieve vriendin, een zoon waar ik trots op ben, met weerhandig.nl heb ik zicht op inkomen.
    Het voordeel van een levensevenement meemaken is ook dat je de kleine dingen echt kan waarderen. Ik ben gelukkiger dan ooit, en dat gun ik iedereen. En ik doe mijn best daarvoor. Beperkt of onbeperkt.

Lees meer over niet-aangeboren hersenletsel

Deel deze pagina via: