Blog Michelle: ‘Zeg het me eerlijk als je mijn woede lastig vindt’

Mijn naam is Michelle, ik ben dertig jaar. Sinds januari 2020 werk ik als ervaringsdeskundige bij de LFB. De belangenvereniging voor en door mensen met een beperking. Momenteel woon ik in een wooncentrum. Daar wordt 24 uur zorg verleend aan bewoners. Ik ben blij met de begeleiding. Vooral omdat ik al veel doelen gehaald heb dankzij hen.

Ook in het weekend behoefte aan een luisterend oor

Wat ik nog lastig vind is dat ik in het weekend ook vragen heb. Als ik dan naar het wooncentrum bel, krijg ik vaak te horen dat ik moet wachten tot maandag. Dan is mijn persoonlijk begeleider er weer. Maar ik zit wel met die vraag in het weekend. Ik verwacht  niet dat ze direct mijn problemen kunnen oplossen of zo.  Ik heb vooral behoefte aan een luisterend oor. Dit wordt niet altijd even goed begrepen. Daarom bel ik nu liever in het weekend niet meer.

Michelle’s behoeftes en tips op een rij:

1. Geef iemand met een beperking de eigen regie. Zodat hij/zij eerst zelf iets kan ontdekken of uitproberen.
2. Wees flexibel en gelijkwaardig in contact.
3. Heb respect voor privacy. Zo vind ik het belangrijk dat ik zelf iets kan bepalen of ik iets vertel ja of nee.
4. Durf als begeleider ook over je eigen leven te vertellen. Dan zal iemand met een beperking zich ook meer op zijn gemak voelen om over zijn eigen leven te vertellen.
5. Geef de persoon die je begeleidt de kans om te wennen.
6. Heb echt belangstelling voor de ander. Stel open vragen.

Probeer zoveel mogelijk personeelswisselingen te voorkomen

Ik vind dat er nog steeds veel wisselingen zijn in het team van begeleiders. Dat wil ik dan ook aan zorgorganisaties meegeven. Probeer zoveel mogelijk wisselingen te voorkomen. Want als cliënt heb je een lange adem, maar het houdt ook ergens op. Neem ook bewoners mee in sollicitatierondes. Een bewoner kan vertellen wat hij belangrijk vindt in een nieuwe begeleider. En wat hij juist wel of niet moet doen. Een mening van een bewoner is net zo belangrijk als degene die de sollicitatie afneemt.

Ontmoet me open en fris

Wat ik belangrijk vind aan begeleiders? Dat ze niet te veel volgens het boekje werken. Ik merk vaak dat begeleiders bij mij thuis komen en dan eerst het dossier hebben gelezen. Ze benaderen me dan vanuit die kennis vanuit het dossier. Alsof ze lijken te weten hoe ik in elkaar zit. En ik voel me dan niet ontmoet zoals ik werkelijk ben. Daarom zou ik willen zeggen. Ontmoet me liever open en fris. Zonder voorkennis. Of zonder te denken dat die kennis de waarheid is. Dan voel ik me ook gelijkwaardig behandeld.

Het werkt niet goed als je boos wordt op mijn boosheid

Nog iets over gelijkwaardige behandeling: Ik had ooit een begeleidster die het moeilijk vond om met mijn woede om te gaan. Zij wilde me ooit achterlaten in het ziekenhuis toen ik ergens boos om was. Ze snapte niet goed waarom ik zo boos was. Het werkte gewoon niet goed dat zij boos werd omdat ik boos werd. Ik had liever gewild dat ze rustig was gebleven. Of eerlijk had gezegd dat ze mijn woede lastig vindt.  Door eerlijk te zijn, voelt het voor mij ook gelijkwaardiger. Achteraf had ze beter op een later moment het gesprek met me kunnen voeren. Op een moment dat ze weer rustig was.