Drie ervaringsdeskundigen over passende zorg en eigen regie
Gepubliceerd op: 26-07-2023
Bij passende zorg is het van belang dat mensen met een beperking zoveel mogelijk eigen regie hebben. Dat geeft immers de mogelijkheid om je leven vorm te geven zoals jij dat wil. 3 ervaringsdeskundigen vertellen over wanneer zij eigen regie hebben ervaren en wat hen daarbij geholpen heeft.
‘Eigen regie betekent dat je een netwerk achter je hebt staan’
Ervaringsdeskundige Mirjam: ‘Ik ervaarde pas echt eigen regie toen ik mijn persoonsgebonden budget (PGB) kreeg. Toen kon ik onder andere bepalen hoe mijn zorg geregeld werd. Mijn vroegere begeleider vond eigen regie ook belangrijk. Die vond dat ik het eerst zelf moest proberen, voordat ik het ging vragen. Bijvoorbeeld een aanvraag indienen om te kunnen sporten. Daar ben ik door gegroeid. Ik heb nu ook eigen regie over mijn geld. Eerst was ik onder bewindvoering en beheerde mijn moeder mijn geld. Zij stond erachter dat ik het zelf weer ging proberen. Dat doe ik nu en dat gaat hartstikke goed. Het is gewoon belangrijk dat je een netwerk achter je hebt staan. Want die denken echt mee vanuit jouw belang.’
‘Eigen regie is samen op avontuur kunnen gaan’
‘Ik heb in de sociale werkvoorziening, waar ik vroeger werkte, niet echt eigen regie ervaren. Daar werd ik vaak klein gehouden. Er werd vooral gekeken naar wat ik niet kon. Gelukkig is dat nu wel anders.’
Ervaringsdeskundige Mireille: ‘Ik werd gecoacht op mijn werk. De coach gaf mij de ruimte om te ontdekken wie ik ben en waar ik goed in ben. Door het maar gewoon te ervaren, fouten te maken en ervan te leren. Het gaf het gevoel van samen op avontuur gaan. Zo kan je groeien en uitgaan van je eigen kracht. Ik had het gevoel mezelf te mogen zijn en hoefde me niet anders voor te doen.
‘Eigen regie is zelf doen en kunnen terugvallen op begeleiding als dat nodig is’
Ervaringsdeskundige Tim: ‘Mijn coach heeft de regie echt bij mij gelaten. Als ik ergens initiatief in nam, ging zij daar op in. Op een goede manier gaf zij mij verantwoordelijkheid en ruimte. Kwam ik ergens niet uit? Dan kon ik op haar terugvallen. Dat gaf mij een fijn gevoel. In het verleden is dat ook weleens anders geweest. Toen ik op een dagbestedingsplek werkte, kreeg ik alles voorgekauwd. Ik moest daar video naar dvd omzetten. Er was geen afwisseling en daardoor kreeg ik steeds dezelfde taken. Hierdoor kon ik me niet ontwikkelen. Gelukkig werk ik nu op een plek waar ik me wel kan ontwikkelen en waar ik word gezien.’