Casus 1: Rolstoel op de rem
Casuïstiek is erg belangrijk bij het creëren van bewustwording over de Wet zorg en dwang. Daarom maakte Daphne drie speciale casussen over onvrijwillige zorg in de gehandicaptensector. Lees hier casus 1: Rolstoel op de rem. Hoe zou jij hierop reageren?
Chaos en onrust
Bram is een jongen van 12 jaar met ernstige meervoudige beperkingen. Hij zit in een rolstoel en heeft de gehele dag zorg nodig. Bram komt vanaf jongs af aan naar Nifterlake en lijkt het hier erg naar zijn zin te hebben. Bram is erg bewegelijk en vindt het maar al te leuk om van alles uit de kasten te trekken, of dit nou mag of niet. Hierdoor vraagt hij continu extreem veel aandacht van zijn juffen. Wanneer er even niet wordt opgelet heeft hij al weer ergens iets vandaan getrokken. Het kan hierbij gaan om speelgoed, maar het zou ook zomaar eens het schilderij van de muur kunnen zijn. Daarnaast lijkt Bram ook te genieten van het trekken aan andermans haren.
Dit is de laatste waarschuwing...
De juf van Bram staat vandaag alleen op de groep met nog drie andere kinderen en is het zat om Bram de hele dag door te moeten waarschuwen. Als zij één seconde niet kijkt is de hele groep alweer een puinhoop. Hierdoor komt zijn juf niet toe aan haar dagelijkse handelingen die zij moet verrichten.
Rolstoel moet stilstaan
Als een van de andere cliënten een schone luier nodig heeft en de juf nog niet in de badkamer is voordat Bram alweer aan iemand zijn haren trekt, is de maat vol. Ze besluit Bram’s rolstoel enige tijd op de rem te zetten zodat hij nergens heen kan en de juf na het verschonen nog wat één op één taakjes kan doen met de andere cliënt. Dit lijkt een goede oplossing te zijn en ze besluit Bram wat vaker op de rem te zetten zodat zij de tijd heeft om wat dagelijkse handelingen te verrichten.
Meer informatie
Deel deze pagina via:
