Jaap Bredewold: leven na plotselinge herseninfarct
Gepubliceerd op: 12-11-2020
Jaap Bredewold is 66 jaar. Toen hij in 2014 een fietstocht aan het maken was met zijn vrouw kreeg hij plotseling een herseninfarct. In een interview met Marianne Bon vertelt hij over zijn leven met NAH. “Het positieve aan mijn leven met NAH is dat ik een ander mens ben geworden.”
Wat doe je in het dagelijks leven?
“Op dit moment doe ik weinig. Vroeger hadden wij een eigen winkel en was ik heel druk met van alles en nog wat. De winkel hebben wij verkocht en we zijn verhuisd naar een nieuwbouwwoning. Hierdoor moet ik wennen aan al onze nieuwe buren, maar het is wel een gezellige buurt. Op vrijdagochtend doe ik vrijwilligerswerk. De rest van de week ga ik er vaak op uit om de natuur te fotograferen. Ik heb ook een fotomaatje en met hem ga ik vaak samen op stap om foto’s te maken.”
Wat vind je leuk om te doen?
“Ik geniet ervan om de natuur in te gaan. Hier kom ik goed tot rust en kan ik mijn hoofd leegmaken tijdens het fotograferen. Het fotograferen vergt namelijk veel geduld. Ik doe dit met veel liefde. Ook van het bewerken van de foto’s geniet ik ontzettend. Op Facebook ben ik lid van een aantal lotgenotengroepen en daar mag ik ook mijn foto’s plaatsen. Sommige van hen kunnen zelf niet naar buiten en op deze manier breng ik de natuur dan toch een beetje dichtbij ze.”
Zijn er dingen die moeilijk gaan?
“Na mijn herseninfarct heb ik tijdens mijn revalidatie heel veel getraind. Ik kon er maar geen vrede mee hebben dat ik verlamd zou blijven. Het gevoel aan mijn linkerkant is alleen nooit meer teruggekomen helaas. Dit geeft vaak problemen. Als ik bijvoorbeeld veel loop en daardoor moe word ga ik slepen met mijn linkerbeen. En dan wil het wel eens gebeuren dat ik daardoor struikel.”
Waar ben je trots op?
“Het positieve aan mijn leven met NAH is dat ik een ander mens ben geworden. Ik vind mijzelf nu veel gemoedelijker en ik kan mij beter verplaatsen in andere mensen. Ook ben ik veel emotioneler geworden. Ik ben er trots op dat ik alles heb geaccepteerd en ook mijn weg hierin heb gevonden. En natuurlijk ben ik trots op mijn mooie natuurfoto’s waarmee ik andere mensen blij kan maken.”
Heb je nog een tip voor zorgprofessionals?
“Doe er verstandig aan om beter te luisteren naar de verhalen van mensen met NAH en wijk vaker van de protocollen af.”