‘Seksuele behoeftes van mensen met een beperking moeten gezien worden’

Fabian weet het nog goed. Hij hoorde op de radio een interview over het strafbaar stellen van het betalen sekswerkers. Dit zou betekenen dat mensen met een beperking ook strafbaar zijn wanneer zij sekszorg willen. Terwijl zij recht hebben op eigen seksuele belevingen. Fabian: ‘Dat zette me aan het denken. Hoe is het als je door je beperking geen seks kan hebben? Terwijl je wel die behoefte hebt?’

Over de korte film Ada

De 32-jarige Ada zorgt, maar doet dat met seks. Haar werk bestaat uit lichamelijke liefde, zorg en omgaan met beperkingen. In de film zien we Ada bij drie cliënten, namelijk Rita, Crijn en Frank. Allemaal hebben ze verschillende behoeftes. Lees hier meer over de film. 

Zo ontstond het idee voor de film

Fabian: ‘Samen met mijn team ben ik met mensen met een beperking in gesprek gegaan. Mensen die gebruik maken van sekszorg of er gebruik van willen maken. Maar ook met sociaal sekswerkers en seksverzorgenden. En met organisaties die in sekszorg bemiddelen. Zo kwam ik op het idee om een film te maken om hier aandacht voor te vragen.’

Omgaan als begeleider met seksuele behoeftes van je cliënten? 

Deze tips heeft Fabian voor jou: 

• Probeer het gesprek over seksuele behoeftes aan te gaan. Weet je niet hoe? Vraag dan advies aan Rutgers, het kenniscentrum voor seksualiteit. 
• Kijk samen met je collega’s naar de film Ada. Ga daarna met elkaar in gesprek. 
• Vind je het moeilijk om met seksuele behoeftes om te gaan? Haal dan een collega erbij die dit wel durft. Spreek met elkaar af wie dat kan zijn in jullie team. 
• Vaak komt de behoefte aan seks, ook voort uit behoefte aan intimiteit. Kijk of je daarin iets kan betekenen. Bijvoorbeeld door iemand te omhelzen, of een hand vast te pakken. Respecteer daarbij je eigen grenzen. 

‘Mensen hebben zich na ‘Ada’ zelfs aangemeld als seksverzorger’

De film heeft veel effect gehad. Fabian: ‘Inmiddels hebben 20.000 mensen de film gezien. We zijn onder andere in gesprek gegaan met Gehandicaptenzorg Nederland, Humanitas en S’Heeren Loo. Ook hebben we vijf talkshows georganiseerd. Er zijn mensen die zich daarna hebben aangemeld om seksverzorger te worden. Nieuwe cliënten hebben zich aangemeld voor sekszorg. De bijbehorende campagne heeft veel aandacht gekregen. In kranten, zorginstellingen, zorgopleidingen en in politieke discussies.’

Discussie bij de overheid 

Ook bij de overheid had de film effect. ‘D66-kamerlid Wieke Paulusma diende bijvoorbeeld een discussiepunt (motie) in. Zij verzocht de overheid om in gesprek te gaan met sekszorgaanbieders en organisaties die opkomen voor sekszorg. Dit om inzicht te krijgen in de behoefte aan intimiteit in de gehandicaptenzorg. En om inzicht te krijg in problemen en mogelijke oplossingen. 142 van de 150 leden in de Tweede Kamer stemden voor.’ 

Een hele dag in bed liggen 

De vrijwillige inzet voor het maken van de film was groot. Fabian: ‘Hele goede acteurs, actrices en crewleden hebben gratis meegewerkt aan de film. Omdat ze in de boodschap geloofden.’ Fabian speelt in de film Frank. ‘Hij is lichamelijk beperkt en verlamd op zijn arm en zijn hoofd na. Om te ervaren hoe dat is, heb ik tijdens de draaidag de hele dag vanuit bed geregisseerd. Ik ben stil blijven liggen en heb, net als Frank, alleen met moeite die arm bewogen. Dat heeft veel indruk op me gemaakt. Vooral hoe afhankelijk je bent en alles aangereikt moet krijgen.’ 

‘Belangrijk dat we het werk van seksverzorger als normaal zien’

Ook Ada werd in de film door een actrice gespeeld. Fabian: ‘We hebben als voorbereiding voor haar rol verschillende seksverzorgers geïnterviewd. Hierdoor kreeg zij een zo eerlijk mogelijk beeld van het werk. De actrice kon zo zelf beslissen hoe ze dit wilde gaan spelen. En hoe ver ze zou willen gaan. In de film wilde ik Ada niet laten beantwoorden waarom ze dit werk is gaan doen. Ze zal er haar redenen voor hebben, zoals een ieder bij elk beroep. Het is belangrijk dat we het werk van seksverzorger als normaal zien.’

Wie is Fabian?

Fabian is onder andere filmacteur en filmregisseur. Je ken hem misschien van de film Mannenharten, de serie Missie Aarde, de musical Hij Gelooft In Mij of het televisieprogramma De Vloer Op. Hij genoot van een prachtige carrière. Toch wilde hij meer doen en richtte Fabuch Social Cinema op. Het doel? Niet alleen de filmindustrie, maar de samenleving inclusiever maken. Dit door het maken van films die over verschillende maatschappelijke onderwerpen gaan. Bijvoorbeeld over ‘mantelzorg en dementie’, over ‘transgenders die spijt hebben van hun verandering' en ‘depressie en suïcide onder boeren’. Daarnaast werkt hij zo inclusief mogelijk. Door doelgroepen mee te laten werken aan zijn films. 

Interview door Mireille de Beer.