“Wie kan jouw situatie nu beter begrijpen dan een lotgenoot?”
Gepubliceerd op: 04-02-2019
In een eerder interview vertelde Marianne Bon over haar leven met niet-aangeboren hersenletsel. Marianne nam enthousiast het stokje over en is zelf op pad gegaan om te interviewen. Dit keer een interview met Lieky van der Velden die vertelt hoe ze leeft met NAH.
Lieky van der Velden is 65 jaar, moeder en oma van twee kleinkinderen. Lieky liep in 2012 NAH op door een herseninfarct. “Ik ben er tamelijk goed vanaf gekomen. Er is eigenlijk niets meer aan mij te zien. Maar juist doordat het niet meer zichtbaar is, zorgt het ook voor verwarring.”
Wat doe je in het dagelijks leven?
“Ik werd na mijn herseninfarct actief op Facebook, omdat ik op zoek was naar ervaringsverhalen van anderen. Ik wilde begrijpen wat mij was overkomen. Is er misschien iemand die ook een herseninfarct heeft gehad? Dat bleek inderdaad zo te zijn. Ik richtte een Facebookgroep op en in vier jaar tijd is het aantal leden opgelopen naar 5800. Dat is veel en wil zeggen dat er behoefte is aan contact met lotgenoten. Om die reden heb ik ook een stichting opgericht: Lotgenoten Hersenletsel (NAH). Een keer per maand organiseren we een bijeenkomst en komen er tussen de 35 en 65 lotgenoten bij elkaar. We hebben veel steun aan elkaar. Want wie kan jouw situatie nu beter begrijpen dan een lotgenoot?”
Wat vind je leuk om te doen?
“Ik ben creatief en ik schrijf blogs en gedichten over mijn gevoelens, emoties en ervaringen. Ook beeldhouw ik en vind ik schilderen heel leuk. De laatste jaren heb ik een kunstgalerij gerund in Heerlen. Ik heb daar verschillende evenementen georganiseerd voor onder andere mensen met NAH en lotgenoten.”
Zijn er dingen die moeilijk gaan?
“Spreken in het openbaar maakt mij onzeker. Dit komt doordat ik snel ben afgeleid en daardoor mijn tekst kwijtraak. Ik kan soms niet snel genoeg op namen, plaatsen of andere woorden komen.”
Waar ben je trots op?
“Ik zie het leven als een leerproces om ervaringen op te doen, maar juist ook om deze te delen met anderen. Op deze manier heb ik het gevoel dat ik het niet voor niets heb meegemaakt. Ik ben trots op deze levensfilosofie.”
Heb je een tip voor mensen zonder NAH? En voor zorgprofessionals?
“Aan mensen zonder NAH wil ik meegeven: geef mensen met NAH de kans om te spreken voor zichzelf en wees geduldig. Mijn tip voor de zorgprofessionals luidt: als je iemand met NAH beter wilt begrijpen, stel hem of haar dan vragen. Informatie geeft immers inzicht en inzicht zorgt voor begrip. En uiteindelijk willen we allemaal begrepen worden.”
MEER INFORMATIE
NAH kennisnetwerk
Deel deze pagina via:
