‘Zeggenschap oppakken met beide handen’

Naast haar werk als Senior begeleider daglocaties, maakt Claudia zich met haar mede-ambassadeur en Senior begeleider Ellis Hegeman (43), per week minimaal acht uur sterk voor professionalisering van het vak persoonlijk begeleider. ‘Het ‘pakken van zeggenschap’ is iets waar we telkens weer de nadruk opleggen. Kom voor de dag met je deskundigheid. Vertel over je ervaring. Deel het met collega PB’ers. Tegen beleidsmakers zeggen we: laat vakkrachten meedenken en meebeslissen over de koers in hun vakgebied. Neem de inbreng die zij hebben serieus en doe er wat mee. Want dat zorgt ervoor dat je verbonden blijft. Dat maakt dat je trots ervaart. Dat stimuleert om jezelf meer dan 100% in te blijven zetten voor de mensen waarvoor we het doen.’        

PB’er met hart en ziel 

Claudia Feringa werkt inmiddels 19 jaar bij Aveleijn en Ellis Hegeman al bijna 23 jaar. Ze zijn gedreven en spreken vol passie over hun uitdaging als ambassadeurs gehandicaptenzorg. De drive en het enthousiasme waarmee ze vertellen over hun werk bij Aveleijn, komt van diep uit hun hart. ‘We ervaren dat het effect van ons ambassadeurschap werkt, doordat we dit organisatie-breed mogen oppakken. Ook de collega's van HR en communicatie zijn betrokken bij wat we doen. Claudia en Ellis zijn allebei al vijf jaar als kernlid betrokken bij het professionaliseringstraject PB’ers en worden ook landelijk gevraagd om hun ervaringen hierover te delen. Onder meer bij de Beroepsvereniging van professionals in sociaal werk (BPSW).

Proactief bezig zijn met de gehandicaptenzorg

‘We zien hoe het PB’ers enthousiasmeert en uitdaagt om proactief bezig te zijn met hun vak. Hoe ze hun stem laten horen als het gaat over uitvoering van ons mooie beroep: Denk mee en beslis mee! Pak je zeggenschap! Dat komt jezelf, onze cliënten, hun verwanten, en daarmee de hele samenleving ten goede. Samen met de andere kernteamleden, Margreet Hilberink en Marieke Koop, kijken we al uit naar het programma voor 2023.’  

Je gaat zelf over de inhoud

Als voorbeeld noemt Ellis de invulling van een vakgenootschapsdag. ‘We hebben PB’ers uitgedaagd om zelf verantwoordelijkheid te nemen voor de invulling van deze dag. ‘We kennen immers allemaal het voorbeeld van de cursus waar je naartoe gaat, op de stoel zit en luistert. Als je naar huis gaat denk je misschien nog: ‘poeh, dat was interessant. Goed verhaal…. Maar eenmaal terug op het werk, belandt de hand-out over de cursus in de kast en gaat je leven gewoon door, daar waar je gebleven was. Zo jammer,… dat effect wilden we voorkomen. Juist door zelf na te moeten denken over wat je nodig hebt om je beroep beter uit te kunnen oefenen, begint het te borrelen. Je begint een zoektocht in jezelf en met collega PB’ers.’

Samen een leerzame dag voorbereiden

Persoonlijk begeleider Renate Kreuzer weet daar inmiddels alles van. ‘Het is maatwerk voor jezelf en voor je collega’s. Alleen al het proces om te komen tot een goede vakgenootschapsdag, waar je samen écht iets aan hebt, is bijzonder leerzaam.’ Renate ging met het thema culturele diversiteit aan de slag. ‘In een groepje van vier persoonlijk begeleiders hebben we gezocht naar haakjes met de actualiteit en zo de dag stap voor stap opgebouwd. Er werden opeens hele andere vaardigheden van me gevraagd. Alleen dát al was een belevenis die ik niet snel vergeet. We bespraken het ‘samenspel in de driehoek’, en combineerden dit met het onderwerp ‘culturele diversiteit’. Al snel kwamen we samen tot het inzicht dat culturele diversiteit vaak heel anders wordt ervaren door mensen in de stad ten opzichte van mensen in een dorp. Ook is er een verschil of je bent opgegroeid in Nederland of dat je een migratieachtergrond hebt. Na het samenstellen van de inhoud van de dag en het zoeken van een geschikte locatie, dacht ik mee over een goede spreker. Voor het eerst in m’n leven moest ik onderhandelen om zo iemand te boeken. Je wordt opeens heel creatief. Ik ging m’n eigen netwerk na. Benaderde zelfs een oud docent van mij. Het moest passen binnen onze doelstelling, maar ook binnen ons budget’. Renate lacht trots: ‘En het lukte!’           

Deel de mooie verhalen 

Ellis vertelt dat er een warme overdracht plaatsvindt tussen groepjes die een  vakgenootschapsdag voorbereiden. ‘We evalueren de dag die geweest is en benoemen tips en tops. Daarna gaat een nieuw groepje PB’ers aan de slag om de volgende vakgenootschapsdag samen te stellen. In de toekomst willen we ook de cliënt nog meer een stem geven als het gaat om professionalisering van de persoonlijke begeleider. Zij zijn het immers die kunnen vertellen hoe ze de begeleiding zelf ervaren. 

Bij het horen van hun praktijkverhalen, zijn we elke keer weer geraakt.’ Ellis licht toe: ‘Als PB’er vind je het heel gewoon wat je doet, maar voor de cliënt maak je écht het verschil. Persoonlijk begeleiders zijn zó belangrijk voor onze cliënten. Ook dat verhaal willen we meer zichtbaar en hoorbaar maken. Het helpt je te realiseren dat wat je doet, er echt toe doet!’  Een van de platforms waar Claudia en Ellis nu al zichtbaar zijn is op het Kennisplein Gehandicaptensector. ‘Maar iedereen kan meedoen. Dus collega’s, meld je aan bij het kennisplein. Haal kennis, deel je persoonlijke ervaring, dit kan ook middels een poll.’ Meld je aan om deel te nemen aan het panel.’