Zwangerschap bij je cliënt: ‘Pas op met oordelen’
Gepubliceerd op: 05-04-2023
Laatst bijgewerkt op: 16-02-2024
De begeleider van Erika reageerde heel verbaasd toen zij zwanger was. Erika: ‘Dat deed zeer en was niet leuk. Ook voelde ik daardoor heel veel angst. Ze had direct al een oordeel dat ik het niet zou kunnen.’
Hoe vond je het om zwanger te worden als vrouw met een licht verstandelijke beperking?
‘Toen ik hoorde dat ik zwanger was, was ik héél blij. Mijn zwangerschap is op zich goed gegaan. Alleen de begeleider reageerde niet zo prettig. Zij had gezegd dat ik beter niet aan kinderen kon beginnen. Ik heb mijn zwangerschap dan ook heel lang verzwegen, tot ik het niet meer kon verbergen. Toen zei ze dat de hulp aangescherpt moest worden.’
Wat hield dat precies in?
‘Mijn begeleider wilde moeder-en-kind-hulp aanvragen. Ze vertelde dat anders mijn kindje na mijn zwangerschap bij me zou worden weggehaald. Ik moest heel veel spullen wegdoen in mijn huis, zodat er meer ruimte zou zijn. Er zou meer structuur in mijn leven moeten komen. Dat vond zij. Ik vond dat ik al voldoende structuur had.’
Wat deed de reactie van de begeleider met je?
‘Mijn begeleidster was heel verbaasd dat ik zwanger was. Ik was eerst helemaal in de wolken met mijn zwangerschap, maar toen werd ik ineens van mijn wolk afgegooid. Ik werd angstig. Wat zou er gaan gebeuren als mijn zoontje wordt geboren? Gelukkig verdween de angst toen het zover was. Ik kreeg toen nog moeder-en-kind-begeleiding, maar dat stopte na een tijdje. Het bleek niet langer nodig. Dat is toch een mooi schouderklopje voor me dat ik het goed doe als moeder.’
Zijn er nog dingen waar je tegenaan loopt met je beperking?
‘Ik merk er niet zo veel van dat ik een beperking heb bij het moeder zijn. Het Consultatiebureau heeft me goed geholpen. Ze leggen alles goed uit. Er werd gezegd in het begin dat ik maandelijks moest langskomen, maar dat is nooit meer gebeurd. Gezinsondersteuning vond dat namelijk niet nodig, omdat ze na 3 maanden zagen dat het heel goed ging.'
Wat had de begeleider beter kunnen doen?
‘Het is beter om gewoon in gesprek te gaan met iemand met een beperking die zwanger is! Oordeel niet, maar stel vragen. Als je laat blijken dat iemand het niet kan, wordt iemand daar heel onzeker van. Terwijl je juist behoefte hebt aan een schouderklopje en een beetje vertrouwen.’
Deel deze pagina via:
