Worstelen met acceptatie

Gepubliceerd op: 14-12-2021

Als begeleider kun je te maken krijgen met naasten die moeite hebben met de acceptatie van de beperking van hun familielid. Vooral bij oudere ouders komt dat voor. Vroeger kon de geboorte van een kind met een beperking namelijk nog een taboe zijn. Maar ook tegenwoordig kunnen ouders worstelen met hun verwachtingen. Ook al willen ze dat liever niet.

‘Geen grip op de situatie die volgens jou anders moet’

Marian Wiegers werkt als begeleidster en komt regelmatig ouders tegen die worstelen met acceptatie. Ze snapt dat als geen ander. Marian: ‘Ik vertel ouders soms dat ik zelf een kind met een beperking heb, en kan invoelen hoe het voor hen kan zijn. Dat ik het machteloze gevoel ken geen grip te hebben op een situatie die volgens jou anders moet. Ik merk dat ze dat erg prettig vinden. Ik zou mijn collega’s willen meegeven: neem ouders altijd serieus. Luister. Erken dat ouders kunnen worstelen met acceptatie.’ Lees Marians verhaal.

‘Mijn moeder kreeg Fred echt in de verkeerde tijd’

Ook Sandra Fuchs vertelt over de moeite die haar moeder bij het proces van acceptatie had. Ze heeft een broer met het syndroom van Down: ‘Mijn moeder kreeg Fred echt in de verkeerde tijd. Ze wist de eerste zes weken niet eens dat hij Down had. Mijn vader was toen erg ziek, en omdat de huisarts er toch was wilde hij ook even naar Fred kijken. ‘Want uw kind is namelijk volkomen achterlijk,’ zei hij terloops. Dat was zó’n klap in haar gezicht. Natuurlijk zag de baby er anders uit, maar het was haar eerste kind en ze had nog nooit iemand met Down gezien. Daar is ze eigenlijk nooit overheen gekomen.’ Lees Sandra's verhaal.

‘Natuurlijk zag de baby er anders uit, maar ze had nog nooit iemand met down gezien.’

Wat kun jij doen?

Wanneer ouders worstelen met acceptatie, heeft dat te maken met levend verlies. Dit is een term die Manu Keirse (Vlaamse rouwtherapeut en klinisch therapeut) gebruikte voor levenslange rouw. Het gaat over het verdriet dat altijd kan oplaaien, verwacht of onverwacht. En heel soms kan het zelfs verergeren door de jaren heen. Veel ouders hebben moeite om dit levende verlies bij zichzelf te erkennen. Ze vinden dat ze zich niet verdrietig zouden mogen voelen. Dat ze daar dan hun kind mee tekortdoen. Ook zijn ze vaak heel druk met het regelen van alle zorg. Hierdoor komen ze niet toch aan de ruimte om het verdriet te kunnen voelen.

Heb aandacht voor levend verlies

Yfke van der Kammen is in 2019 afgestudeerd als verpleegkundige bij de Avans Hogeschool te Breda. Haar afstudeerscriptie (zie pdf bij Downloads) gaat over levend verlies. Hier staan een aantal aanbevelingen in van ouders naar begeleiders. Ga bijvoorbeeld regelmatig na of ouders behoefte hebben om te praten over levend verlies. Verder helpt het om levend verlies regelmatig te benoemen. Daarmee erken je dat het er mag zijn.

Meer informatie

Lees meer over het onderzoek ‘Levend verlies’.
Beluister de podcastserie over ‘Levend verlies’.
Bekijk de blog ‘Levend verlies’ van coach Esther van Dinteren. De blog gaat over hoe het is voor ouders om te zorgen voor een zorgintensief kind.

Bekijk de andere inzichten en tips uit de verhalen van familieleden

Lees meer

Inzichten en tips over samenwerken met familie

Dit inzicht komt uit een serie verhalen van familieleden. Wil je alle tips op een rij? Bekijk dan de pagina ‘Inzichten en tips uit de verhalen van familieleden’.

Lees verder

Downloads