Informele zorg
Laatst bijgewerkt op: 20-12-2024
Mensen met een beperking en een langdurige (intensieve) zorgvraag zijn veelal hun hele leven afhankelijk van zorg en ondersteuning. Naasten van mensen met een beperking, zoals ouders, broers en zussen en andere verwanten, spelen hierin een belangrijke rol. Soms lopen naasten tegen obstakels aan en raken ze zelf overbelast.
De kennis die naasten hebben is belangrijk om de persoon met een beperking goed te begrijpen. Waar mogelijk spelen naasten een rol in het dagelijks leven van iemand met een beperking, ook wanneer die in een instelling woont. Maar soms lopen naasten tegen obstakels aan en raken ze zelf overbelast.
Wat is informele zorg?
Informele zorg is zorg en ondersteuning die wordt gegeven door mensen die dat niet als hun beroep doen en er dus ook niet voor betaald worden. Ze helpen omdat ze een persoonlijke band hebben met de cliënt of bewoner, uit liefde, vriendschap of vanuit een idealistische inzet.
Informele zorgverleners zijn:
- Ouders, broers en zussen.
- Vrijwilligers.
- Mensen die deel uitmaken van het sociale netwerk van de persoon met een beperking. Voorbeelden: familieleden, vrienden, kennissen en buren.
Wat valt onder informele zorg?
De werkzaamheden die onder de informele zorg vallen, zijn heel breed. Voor mensen met een beperking gaat het daarbij om levenslang en levensbreed zorgen, waarbij ondersteuning nodig is op alle aspecten van het leven, en gedurende hun hele leven. Bij zorg door familie kun je denken aan gezelschap of emotionele ondersteuning, persoonlijke verzorging, huishoudelijke hulp of hulp bij de administratie.
Ook vrijwilligerswerk is heel divers. Het is vaak minder complexe en intensieve hulp dan mantelzorg, maar ook zij bieden ondersteuning aan kwetsbare mensen. Voorbeelden zijn het begeleiden van activiteiten, zoals wandelen of handwerken, maaltijd serveren, het rijden van de rolstoelbus of dienstdoen als een maatje. Er zijn heel veel mogelijkheden.
